„11 LISTOPADA”

Dzisiaj wielka jest rocznica –
jedenasty listopada!…
Tym, co zmarli za Ojczyznę,
hołd wdzięczności Polska składa.

Przystrojony portret Dziadka,
wzdłuż ram spływa czarna wstęga…
Odszedł od nas Wódz w zaświaty –
ból do głębi serca sięga.

Żył dla Polski, walczył za nią,
na bój krwawy wiódł legiony,
siał i orał dla Ojczyzny –
my zbieramy dzisiaj plony.

Żołnierzyków mamy dzielnych,
bacznie strzegą granic kraju –
od nas tylko dziś zależy,
aby było nam jak w raju.

Więc o przyszłość walczmy społem,
pod sztandarem z Orłem Białym,
tylko pracą i nauką
przysporzymy Polsce chwały!

Ludwik Wiszniewski

11 listopada obchodzimy 102. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli. Polska odzyskała wolność wraz z końcem pierwszej wojny światowej w 1918 roku. Data ta upamiętnia dzień, w którym Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu władzę wojskową i naczelne dowództwo podległych jej wojsk polskich.

Święto Odzyskania Niepodległości zostało wprowadzone do oficjalnego kalendarza świąt państwowych stosunkowo późno, bo dopiero pod koniec lat trzydziestych XX w. Ustawa Sejmu RP z 23 kwietnia 1937 r. głosiła, że ów dzień: jako rocznica odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego
i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego Wodza Naczelnego w walkach o wolność Ojczyzny – jest uroczystym Świętem Niepodległości.

Dzień ten pozostawał oficjalnie świętem państwowym do roku 1944 roku. Nowa sytuacja społeczno-polityczna Polski po zakończeniu II wojny światowej wpłynęła na zmiany w kalendarzu świąt państwowych. W 1945 r. władze komunistyczne zlikwidowały Święto Niepodległości, a w jego miejsce ustanowiły Narodowe Święto Odrodzenia Polski, obchodzone w rocznicę ogłoszenia Manifestu PKWN
w Chełmie 22 lipca 1944 r.

Święto 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm RP dopiero w 1989 roku, po upadku w Polsce komunizmu.