„Witaj, majowa jutrzenko!”

„Wiwat Król! Wiwat Sejm! Wiwat Naród!”

Aby kolejny raz uczcić  radosną rocznicę uchwalenia przez Sejm Wielki Konstytucji 3 Maja w środę 9 maja spotkaliśmy się na uroczystym programie artystycznym przygotowanym przez klasę 4a oraz IIB pod kierunkiem pani Lucyny Zabagło i Sławomiry Kuchcińskiej. Miał on formę dialogu między młodszymi a starszymi uczniami, dialogu, w którym czwartoklasiści  prosili gimnazjalistów o wyjaśnienie genezy tego podniosłego święta narodowego. W ten przystępny sposób przypomniano zebranym fragment naszej chlubnej historii i stworzono okazję, aby przysłuchać się wierszom trzeciomajowym napisanym przez kilka pokoleń poetów.

O dziwo, mimo trudnego tematu młodzi wykonawcy stanęli na wysokości zadania i wykazali się piękną, wzruszającą interpretacją i przekazem czytelnym dla widowni. A byli to: Julia Dzierwa, Patryk Grzywa, Weronika Hajto, Kaja Jankowicz, Krzysztof Skoczylas, Julia Śliwa, Milena Wołek z klasy 4a, a także Patryk Kóska, Zuzanna Kuba, Dorota i Malwina Odrzywołek, Agnieszka Stańko z klasy IIB.

Występ uczniów uświetnił chór szkolny przygotowany przez pana Mariusza Piejko. Wykonał on wiązankę pieśni, z czego na długo zostanie w pamięci zwłaszcza solowy występ Ani Noworyty z 4a i Karoliny Kopacz z 6b w piosence „Uwierz, Polsko”. Wzruszenie ścisnęło też za gardło, gdy usłyszeliśmy przejmującą „Pieśń konfederatów barskich”, która jakże słusznie znalazła się w programie występu – wszak trwa ogłoszony przez Sejm Rzeczypospolitej Rok Konfederacji Barskiej. Bisu natomiast doczekał się brawurowo wykonany krakowiaczek „Płynie Wisła, płynie”.  

Szczególną oprawę uroczystości zapewniła obecność pocztu sztandarowego w składzie Tomasz Grzesiak, Dominika Hajto i Wiktoria Kadula  (IIIIA), odśpiewanie hymnu  państwowego, no i fakt, że na prośbę Samorządu Uczniowskiego niemal wszyscy uczniowie naszej szkoły stawili się w tym dniu w strojach galowych. Mamy nadzieję, że ten zwyczaj się utrwali na dobre i stanie się stałym elementem naszego szkolnego ceremoniału.

Aby przybliżyć atmosferę opisywanego wydarzenia, zakończmy tę krótką relację „Strofą o wolności ” Kazimierza Wierzyńskiego, która wraz z innymi utworami wybrzmiała w trakcie naszej akademii:

Potrzeba nam wolności, jak trzeba przyrody.

Apostolstwa obłoków i ptaków nad krajem,

Jak rzek płynących prawnym przeznaczeniem wody

I gór, co rosną w ziemi skalnym obyczajem,

Jak ruchu świtów, nocy i gwiazd śród ciemności,

Ruchu zmian, ruchu trwania, systemu w systemie-

-Jak Bogu, co boskiego, nam trzeba wolności

oddanej człowiekowi, by zaludniał ziemię.

S.K.